خانه هاي عفاف
سه شنبه 15 مرداد 1381خانه هاي عفاف، به نفع مردان يا براي توجيه نيازهاي مردان؟
در مورد طرح هاي اخير در مورد روسپيان مقالات زيادي نوشته شده است. مطلب ‹حق با مشتري است؟ › از شادي صدر يكي از مطالب جالبي است كه با ديدي عميق به اين مسئله پرداخته است.
بايد ديد چرا در جامعه اي كه روابط جنسي نه تنها در چارچوبي غير از ازدواج پذيرفته نمي شوند بلكه به قيمت جان زنان تمام مي شود، حالا به طور معجزه آساييي، چهره ايي به ظاهر قانوني مي گيرد.
دلم مي خواست بدانم اگر در ايران مانند بلژيك يا كشورهاي ديگر اروپايي، مراكز كمكهاي اجتماعي وجود داشت و هر شخص مي توانست از حداقل هزينه لازم براي امرار معاش برخوردار باشد، تعداد زنان روسپي چقدر با حالا تفاوت داشت.
نكته اي كه خانم صدر به آن در مقاله اش اشاره نكرده و اين امر هم بي شك بي ربط به قوانين موجود در ايران در رابطه با تعيين سن بلوغ براي دختران نيست، خود فروشي دختران نو جوان است. در اروپا با اين كه روسپيگري آزاد است افراد پايين تر از هجده سال حق خود فروشي ندارند. و قضات دادگاه هاي مربوط به جوانان از اين امر جلوگيري مي كنند. مشتريان دختران پايين تر از هجده سال به شدت مجازات مي شوند و به زندان مي روند. در حاليكه در اين روزها مدام صحبت از خود فروشي دختران جوان بين يازده تا هجده سال در ايران است.
هدف دست اندر كاران درتاسسيس خانه هاي عفاف تسهيل شرايط زندگي زنان ما نيست بلكه تعميق دره بزرگي است كه در جامعه ما بين حقوق زن و مرد وجود دارد. همه بهانه ها براي توجيه پاسخ به نياز مردان است. قانون گذاران نگران مرداني هستند كه همسرانشان بيمار هستند و امكان ارضاي جنسي شوهرشان را ندارند. آيا كسي به دختران جواني اشاره مي كند كه بعد از ازدواج با ناتواني جنسي شوهرشان مواجه مي شوند؟
يادداشت ها | بازگشت به صفحه اول
دنبالک:
آدرس دنبالک براي اين مطلب: http://www.donyayeman.com/cgi-bin/mt/mt-tb.cgi/273