باغچه
یکشنبه 19 تیر 1384این عکس رااز باغچه چند روز پیش گرفتم. پیاز گلها را خودمان سه ماه پیش کاشتیم و حالا باغچه پر از گلایل های صورتی شده.
حالا تنها جایی شده که نگاهم رو وقتی از زشتی ها و کراهت دنیایی که توش زندگی می کنم به تنگ میام, بهش میدوزم.
بعد از خبر بمبگذاریهای ایستگاه های مترو, بعد از دیدن تصویر قربانیان بمبگذاری های عراق یا اسراییل و بعد از عکسهای نگران کننده اکبر گنجی.
دنایت و پستی پاسداران وحشت را مقیاسی نیست انگار.
این روزها بد جوری داغ کرده ام. انگاردیگردرپوست خودم نمیتونم بگنجم.حساس و شکننده تر از قبل شده ام.
دو روز پیش که داشتم در گوشه ای از باغ علفهای هرز رو از ریشه میکندم از سماجتشون لجم گرفت. نمی خواستن از خاک زیر پاشون جدا شدن.
به خودم گفتم این بیشرم ها چه با ما کردند که ریشه هامون را با دستهای خودمون کندیم. به جای زندگی در باغ , حال باید به گلدانی قناعت بکنیم.
دنبالک:
آدرس دنبالک براي اين مطلب: http://www.donyayeman.com/cgi-bin/mt/mt-tb.cgi/424